به گزارش آژانس خبری بین المللی فرحت،سازمان ملل متحد میگوید؛تأثیرات همه‌گیری COVID-19 می‌تواند پیشرفت محدودی را که در زمینه برابری جنسیتی و حقوق زنان حاصل شده است، معکوس کند.
شیوع ویروس کرونا نابرابری های موجود را برای زنان و دختران در همه زمینه ها تشدید می کند – از سلامت و اقتصاد گرفته تا امنیت و حمایت اجتماعی.
برابری جنسیتی نه تنها یک حق اساسی بشر است، بلکه پایه و اساس ضروری برای جهان صلح آمیز، مرفه و پایدار است.
در دهه‌های گذشته پیشرفت‌هایی حاصل شده است: دختران بیشتری به مکتب می‌روند، دختران کمتری مجبور به ازدواج پیش از وقت میشوند، زنان بیشتری در پارلمان و بخش های رهبری خدمت می‌کنند،قوانین برای پیشبرد برابری جنسیتی اصلاح میشوند.
علیرغم این دستاوردها، چالش‌های زیادی باقی مانده است: قوانین تبعیض‌آمیز و هنجارهای اجتماعی همچنان فراگیر هستند، زنان همچنان در تمام سطوح رهبری سیاسی کمتر حضور دارند، و از هر 5 زن و دختر 15 تا 49 ساله گزارش می‌دهند که خشونت فیزیکی یا جنسی را تجربه کرده‌اند.
زنان نقش نامتناسبی در پاسخ به این ویروس ایفا می کنند، از جمله به عنوان کارکنان مراقبت های بهداشتی خط مقدم و مراقبان در خانه.
در نتیجه تعطیلی مکاتب و افزایش نیازهای افراد مسن، کار مراقبتی بدون دستمزد زنان به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
زنان همچنین بیشتر از اثرات اقتصادی COVID-19 آسیب می بینند، زیرا آنها به طور نامتناسبی در بازارهای کار ناامن کار می کنند.
نزدیک به 60 درصد از زنان در اقتصاد غیررسمی کار می کنند که آنها را در معرض خطر بیشتری برای سقوط در فقر قرار می دهد.
این بیماری همه گیر همچنین منجر به افزایش شدید خشونت علیه زنان و دختران شده است.
با اتخاذ تدابیر قرنطینه، بسیاری از زنان در خانه با سوء استفاده‌کنندگان خود به دام افتاده‌اند و برای دسترسی به خدماتی که از کاهش و محدودیت‌ها رنج می‌برند، دست و پنجه نرم می‌کنند.
تحقیقات توسعه‌ی نشان می دهد که از زمان شیوع این بیماری همه گیر، خشونت علیه زنان و دختران – و به ویژه خشونت خانگی – تشدید شده است.
در همین حال،دبیرکل سازمان ملل متحد در اپریل 2020 گفت: «دستاوردهای محدود در برابری جنسیتی و حقوق زنان که در طول دهه‌ها به دست آمده است، به دلیل همه‌گیری کووید-19 در خطر عقب افتادن است.» تلاش های بهبودی
زنان نه تنها بیشترین آسیب را از این بیماری همه گیر می بینند، بلکه ستون فقرات بهبودی در جوامع نیز هستند.
قرار دادن زنان و دختران در مرکز اقتصادها اساساً نتایج توسعه بهتر و پایدارتری را برای همه به ارمغان خواهد آورد، از بهبود سریع‌تر حمایت می‌کند و جهان را برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار برمی‌گرداند.
هر طرح پاسخگویی به کووید-19، و هر بسته بازیابی و بودجه بندی منابع، باید به اثرات جنسیتی این بیماری همه گیر بپردازد.
این به این معنی است:(1) شامل زنان و سازمان‌های زنان در برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری واکنش COVID-19؛ (2) تبدیل نابرابری کار مراقبت بدون دستمزد به یک اقتصاد مراقبتی جدید و فراگیر که برای همه کار می کند و (3) طراحی برنامه های اجتماعی-اقتصادی با تمرکز عمدی بر زندگی و آینده زنان و دختران.
سازمان ملل متحد برای کاهش تأثیر بحران کووید-19 بر زنان و دختران و اطمینان از اینکه بهبودی بلندمدت به نفع آنهاست، با تمرکز بر پنج اولویت، واکنشی سریع و هدفمند ایجاد کرده است:
خشونت مبتنی بر جنسیت، از جمله خشونت خانگی، کاهش یافته و کاهش می یابد.
حمایت اجتماعی و بسته های محرک اقتصادی در خدمت زنان و دختران است.
مردم از کار مراقبتی حمایت می کنند و به اشتراک می گذارند
زنان و دختران رهبری و مشارکت در برنامه ریزی و تصمیم گیری واکنش COVID-19 دارند.
تحقیقات و مکانیسم های هماهنگی شامل دیدگاه های جنسیتی است.
همه‌گیری کووید-19 فرصتی برای اقدامات بنیادی و مثبت برای جبران نابرابری‌های طولانی مدت در حوزه‌های مختلف زندگی زنان و ساختن جهانی عادلانه‌تر و انعطاف‌پذیرتر فراهم می‌کند.
فوزیه صدیقی
فرحت نیوز
