به گزارش آژانس خبری بین المللی فرحت،مکتب انتقادی کابل،از نخستین روز های تسلط طالبان در افغانستان که برخواسته از نتایج و تصمیم گیری های آنان در افغانستان بود، زنان در مقابل این تصمیم به عنوان تنها نیروی مخالف با حضور اجباری طالبان مخالفت کرد.
جنبش معترض زنان تولد همان روز های نخست بود، مورد بحث و کنکاش تعداد از بانوان حاضر در صحنه ای مبارزه علیه جبر طالبان.
تعداد از همراهان طرفدار کلی نقد کامل آنچه بر افغانستان گذشت بودند، آغاز نقد ما محدود بربیست سال خطا ها، خبط ها، ندانم کاری ها، تقلب گسترده، عناوین نا مأنوس، استفاده نامطلوب از نام (زن) نبوده و بر آن بودیم تا پدیده مشارکت اجتماعی زن از امان الله تا کرزی مورد باز بینی قرار گرفته، تعریف مشخص هویتی برای زنان توسط زن افغان پرداخته شود.
زنان معترض در کابل امروز طی واکنش به بسته ماندن مکاتب بالاتر از صنف ششم دخترانه در کابل میگویند:به نظر ما زن افغانستانی پدیده ساخته و پرداختهٔ مداخله های بیرونی، برداشت های شخصی، ابزاری برای مردان در قدرت بوده که همیشه تاریخ افغانستان گواه آنست.
زن به عنوان جمعیت سازندهٔ اکثریت اجتماع افغانستان که در هیچ وحشت و جنایت دست ساخته ی مرد شریک نبوده، رنج خطای سیاسی، جنایی و قتل عام های مردان را با دادن خون پدر، شوهر، فرزند و عزیزانش تجربه کرده است، ساکت ترین و فراموش شده ترین عضو جامعه که باید ابزار سیاست مردان باشد بشمار می‌رود.
داکتر فرح مصطفوی،عضو این اعتراض در پیامی به فرحت گفت:اجبار در همه ی امور و در تمامی تصامیم بر سرنوشت زنان نوشته شده و هرگز فرصت بدست نیآورده است تا کیستی خودش و چیستی حضورش را تعریف کند.
از به اصطلاح آنزمانی خودش (کشف حجاب) امانی که حرکت اجباری برخواسته از عجله ی امان الله خان بود، تا گروه زنان در قدرت افغانستان در بیست سال حضور نیرو های بین المللی که زن نماد مدرنیته ی کرزی و غنی شد ، با این تاکید که تمام زنان وارداتی نماد آزادی و فرهنگ و سیاست – و – همه کاره امور خودشان بودند که در کشتی آورده غرب آمدند و باهمان کشتی برگشتند.
جنبش اعتراضی با دیدگاه های انتقادی آغاز گردید، اما علاقه تعداد بیشتر اعضا بر (مکتب انتقادی کابل) بود تا جنش اعتراضی.
بگفته ی خانم مصطفوی،چون هر پدیده ی دیگر در افغانستان، تاثیر مستقیم سایه سیاست شوم مردانه ی همه چیز برای من، تعداد محدود از حلقه ی رهبری جنبش اعتراضی، با دخالت و ملاحظات فردی، جنبش را ملکیت پنداری کردند، تکاپو برای جلوگیری از این نوع برخورد نا متصور بوده و بر آن شدیم تا (مکتب انتقادی کابل) را بعنوان حرکت مستقل زن افغانستانی معرفی نموده و در پهلوی حرکت های خود جوش دیگر متمم بر مبارزه علیه نفی اجتماعی و هویتی زنان در کشور باشیم.
مکتب انتقادی کابل نیازمند همکاری علمی و پژوهشی تمام اهل اندیشه در سر تا سر دنیا بوده، دغدغه ی آن تولید معنی، اندیشه، باز تعریف هویت واقعی زن افغانستانی است که به مبارزه، پژوهش، نگرش هویتی و ایجاد موج حرکی خود باقی میماند.
ما بدنه مستقل از مردان افغانستان نیستیم و همان گونه که جوامع انسانی ساخته ی دست هردو جنس است، با تعریف مستقل از هویت خودمان، دست آورد زن، حضور زن و مفهوم زنانگی تا آگاهی کامل از نیاز اجتماعی حضور زنان تا سهمگیری در ساختار افغانستان عاری از وحشت به مبارزه ادامه میدهیم.
فرحت نیوز
