هفت کشوری که صنعت پوشاک در آن نقش مهمی دارد

به گزارش آژانس خبری بین المللی فرحت،بانک جهانی یکی از شاخصه های رشد در توسعه ی اقتصادی کشور ها را نیروی کار در بازار زنان عنوان میکند.

به خوبی ثابت شده است که آوردن زنان بیشتر به نیروی کار رسمی برای توسعه اقتصادی حیاتی است.

یکی از استراتژی‌هایی که اغلب به آن اشاره می‌شود، ادغام بیشتر کشورهای در حال توسعه در تجارت جهانی، به‌ویژه زنجیره‌های ارزش جهانی (GVCs)، برای کمک به نتایج بازار کار زنان از طریق گسترش صنایع متمرکز بر زنان است.

در نتیجه، یک سوال بزرگ که اغلب مورد بحث قرار می‌گیرد این است که آیا صنعت پوشاک – که پرمصرف‌ترین و درگیرترین صنعت تولیدی در سطح جهانی است – می‌تواند بازیگر کلیدی در این زمینه باشد؟ در دهه های اخیر، صنعت پوشاک تولید خود را به کشورهای در حال توسعه با دستمزد کم سوق داده است، تقاضا برای زنان را افزایش داده، شکاف دستمزد زن و مرد را کاهش داده و زنان را وارد نیروی کار رسمی کرده است.

در واقع، مزایای صادرات پوشاک به جمعیت زنان رسیده است، اما آیا یک استراتژی صادراتی مبتنی بر پوشاک برای انتقال از شغل به مشاغل کافی است؟ این گزارش با تمرکز بر هفت کشوری که صنعت پوشاک در آن نقش مهمی دارد.

صادراتی آن ایفا می کند – بنگلادش، کامبوج، مصر، پاکستان، سریلانکا، ترکیه و ویتنام، پاسخی ارائه می دهد.

یافته کلیدی گزارش این است که کشورها باید از صنعت پوشاک به عنوان یک پلتفرم راه اندازی برای غلبه بر هزینه های ثابت ورود زنان بیشتر به بازار کار استفاده کنند.

با این حال، برای کارکرد این رویکرد، باید سیاست‌های تکمیلی وجود داشته باشد که موانعی را که زنان را در تلاش برای مشارکت طولانی‌مدت در نیروی کار و مشاغل با دستمزد بهتر باز می‌دارد، برطرف کند.

امید این است که با نشان دادن اهمیت تمایز بین مشاغل و مشاغل، الگوی نحوه فکر ما از مشارکت زنان در نیروی کار را تغییر دهیم.

اگرچه آرزوهای شغلی به روش‌های مختلفی به دست می‌آیند، اما درک چگونگی پیشرفت در هر کشور به سمت یک زندگی عادلانه‌تر بین مردان و زنان، راه را برای مسیر بهتری هموار می‌کند.

فوزیه صدیقی/فرحت نیوز