اندرو گریفین
دانشمندان میگویند، تکنیک جدیدی را طراحی کردهاند که میتواند اطلاعات عمدهای در مورد سطح ماه به آنها بدهد.
در این روش، به شیوهای بسیار دقیق نمونههای سنگ گرفته شده از سطح ماه تجزیه و تحلیل میشوند، به امید آن که اطلاعات جدیدی در مورد این سیاره به دست آید. دانشمندان امیدوارند که این تکنیک به آنها کمک کند تا با بررسی نمونههایی از صخرههای سطح ماه که حدود ۵۰ سال پیش به زمین آورده شدهاند، به پیشرفتهای چشمگیری در این زمینه دست یابند.
این تکنیک همچنین با فراهم کردن امکانِ یافتن مواد مهم در خاک ماه، به فضانوردان آینده که ناسا امیدوار است بتوانند در یک پایگاه در سطح ماه زندگی کنند، کمک خواهد کرد.
آخرین بار که در سال ۱۹۷۲ فضانوردان بر ماه فرود آمدند، همانند کسانی که قبل از آنها به ماه رفتند، نمونههای مهمی از خاک ماه را به زمین آوردند. آن اجسام، آخرین نمونههایی است که از سطح ماه به زمین آورده شده است، چون در مدت تقریبا ۵۰ سال بعد از آن، انسان به ماه بازنگشته است.
این بدان معناست که نمونههای باقیمانده بسیار باارزشند، زیرا محدودند و قابل جایگزین کردن نیستند. همچنین، این نمونهها میتوانند اطلاعات زیادی به ما بدهند، چون این تنها شانس ما برای بررسی سنگهایی است که از دنیای دیگری آورده شدهاند.
اکنون دانشمندان روش جدیدی یافتهاند که میتواند نهایت استفاده را از این نمونههای محدود بکند و تنها با بررسی گَردی اندک از این نمونه، اطلاعات جدیدی در مورد آن به دست بدهد.
جنیکا گریر، مؤلف اصلی این مقاله و دانشجوی دکترا در «موزه فیلد» و دانشگاه شیکاگو، میگوید: «ما سنگهای آسمانی را اتم به اتم بررسی میکنیم. این اولین بار است که نمونهای از سیاره ماه با این روش بررسی میشود. ما از تکنیکی استفاده میکنیم که بسیاری از زمینشناسان حتی اسم آن را نشنیدهاند.»
دانشمندان با استفاده از این روش انتظار دارند که حجم زیادی از اطلاعات جدید در مورد سطح ماه به دست بیاورند.
منبع:ایندیپندنت